کد مطلب:41450
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:22
آيـا مـقـام نـبوت حضرت ابراهيم با ترسيدن از افراد منافات ندارد ؟ فلما راي ايديهم لا تصل اليه نكرهم و او حبس منهم خيفه قالوا لا تخف 000 ( هود / 70 ) .
اولا ; آنچه با مقام نبوت و عصمت انبياء منافات دارد گناه و رذايل اخلاقي است . امـا آنـچـه در سرشت و طبيعت انسان نهاده شده و فطري و غريزي است نه گناه است نه رذيلت اخـلاقي , ترس و خوف حالتي است كه در اثر مشاهده امر ناخوشايند در نفس انسان پديد مي آيد و اختياري نيز نمي باشد . نـفـس هر انساني از چيزهاي پليد و كثيف متنفر مي شود همانگونه كه از چيزهاي ناخوشايند متاثر مي گردد . رذيـلـت اخـلاقـي وقـتي پديد مي آيد كه انسان تحت تاثير اين حالات نفساني دست به عمل زده , مقاومت وخويشتنداري خود را از دست بدهد و به جبن گرفتار آيد . همانگونه كه عدم تاثيرنفساني مطلقا , در اين موارد تهور است كه فضيلت به حساب نمي آيد . ثانيا ; حضرت ابراهيم خليل (ع ) كه سالها با بت پرستي مبارزه كرده و امتحانات و ابتلائات فراواني را پشت سر گذاشته بود , اميد و بيم و خوف و هراس را تنها دررابطه با خداوند معنا مي كرد نه در رابطه با هواي نفس و خويشتن خود . خوف ايشان از اين بود كه مبادا اين افراد كه به صورت ميهمان به منزل وارد شده اند از بت پرستان باشند و قصد مخالفت با خداوند را داشته باشند .
تفسير الميزان ج 10 ص 321
طباطبائي - سيد محمد حسين
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.